Rozwój dziecka urodzonego w zamartwicy
Rozwój dziecka po zamartwicy to wielowątkowy i skomplikowany temat – zarówno z prawnego, jak i medycznego punktu widzenia. Skutki zamartwicy urodzeniowej są trudne do przewidzenia. Bardzo dużo zależy od okoliczności konkretnego przypadku i siły organizmu dziecka.
Zamartwica zawsze jest jednak stanem zagrażającym zdrowiu lub życiu noworodka, bez względu na to, czy pojawia się czasie ciąży, czy podczas porodu. Jej istotą jest ciężka niewydolność oddechowa i krążeniowa, która stwarza ryzyko poważnego niedotlenienia płodu (stąd o dzieciach urodzonych w stanie zamartwicy potocznie mówi się „niedotlenione”). W stanie zamartwicy na świat zdecydowanie częściej przychodzą dzieci urodzone przed wyznaczonym terminem.
Czy jednak zamartwica zawsze musi oznaczać wyrok, a przynajmniej – trudności w dalszym prawidłowym rozwoju? Dzisiejszy artykuł poświęcamy kwestii rozwoju dzieci urodzonych w zamartwicy.
Jeżeli rozwój dziecka po niedotlenieniu jest nieprawidłowy na skutek błędu medycznego przy porodzie, skontaktuj się z nami! Wyślij zgłoszenie lub zadzwoń 536 007 001
Zamartwica urodzeniowa – przyczyny
Na początek, warto poznać przyczyny, dla których część dzieci rodzi się niedotleniona. Poniższa lista nie jest oczywiście wyczerpująca. Z pewnością jednak ryzyko niedotlenienia i związanych z nim problemów w późniejszym rozwoju dziecka, zwiększają:
- niewydolność łożyska,
- występowanie łożyska przodującego,
- zbyt wczesne oddzielenie się łożyska,
- stan przedrzucawkowy,
- ciąża niedonoszona i przenoszona,
- korzystanie przez ciężarną z używek w trakcie ciąży,
- przedwczesne odejście wód płodowych,
- trudny, przedłużający się poród,
- zaciśnięcie pępowiny wokół szyi dziecka,
- choroby matki związane z niewydolnością oddechową, m.in. astma, czy zapalenie oskrzeli.
Statystyki nie są łaskawe w szczególności dla dzieci urodzonych przed planowanym terminem. Szacuje się, że aż u około 80% wcześniaków urodzonych około 25. tygodnia ciąży powstaje zamartwica w lżejszej lub cięższej postaci. Czym bardziej termin porodu zbliża się do wyznaczonego przez lekarzy, tym bardziej ryzyko zamartwicy spada. Po 36. tygodniu ciąży wynosi już tylko 0,1%.
Skutki zamartwicy urodzeniowej – rozwój dziecka po zamartwicy
Kluczowe dla dalszego rozwoju dziecka urodzonego w zamartwicy są pierwsze minuty po przyjściu na świat. Tak naprawdę to często już na tym etapie lekarze są w stanie stwierdzić, czy doszło do poważnych zmian w mózgu, czy też nie.
Dzieci urodzone w zamartwicy zazwyczaj tuż po porodzie wymagają masażu serca i podania tlenu. Jeśli ich stan zdrowia na skutek podjętych przez lekarzy czynności poprawi się i potwierdzi to badanie skalą Apgar (w 1, 3, 5 i 10 minucie życia dziecka), będzie to jasnym znakiem, że nie doszło do nieodwracalnych zmian w mózgu.
Lżejszą postać zamartwicy nazywamy „zamartwicą siną”. Charakteryzuje się ona przede wszystkim tym, że dziecko w 1 minucie po urodzeniu otrzymuje od 4 do 7 pkt w skali Apgar. U dzieci urodzonych w zamartwicy, u których zdiagnozowano lżejszą postać niedotlenienia, można zaobserwować brak prawidłowego oddechu w pierwszej minucie, obniżone napięcie mięśniowe i słabszą niż u zdrowych dzieci reakcję na bodźce.
Poprawa stanu zdrowia dziecka w pierwszych minutach życia jest bardzo dobrym sygnałem. Zamartwica może jednak dać o sobie znać także w kolejnych tygodniach życia. Z tego względu wszystkie niemowlaki, u których zdiagnozowano zamartwicę, najczęściej przez kilka pierwszych miesięcy życia pozostają pod kontrolą lekarzy. W pierwszych tygodniach wykonuje się im m.in. echo serca i USG przezciemiączkowe.
Dzieci urodzone w zamartwicy na dalszych etapach rozwoju mogą mieć trudności w skupieniu się i nauce. Nierzadko, mimo że wkładają więcej wysiłku w naukę niż rówieśnicy, osiągają gorsze rezultaty w szkole. Zdarza się także, że noworodki, u których po urodzeniu zdiagnozowano lżejszą postać zamartwicy, na dalszych etapach życia są nadpobudliwe i mają trudności z „usiedzeniem w miejscu”. Przyczyna takiego zachowania u kilkuletniego dziecka jest zazwyczaj trudna do wykrycia, ponieważ od porodu mija co najmniej kilka lat. Rodzice zwyczajnie zapominają, że dziecko tuż po urodzeniu miało zdiagnozowaną zamartwicę. Zdarza się także, że zwyczajnie nie wiedzą, że trudności w rozwoju mają swoje źródło w okresie okołoporodowym. Przyczyn zachowania dziecka upatrują w zupełnie innych czynnikach, co utrudnia postawienie diagnozy i wdrożenie właściwego postępowania.
Dziecko niedotlenione rozwija się prawidłowo? Na szczęście w dzisiejszych czasach dzieci urodzone w lekkiej zamartwicy, mogą często żyć i rozwijać się niemalże tak, jak rówieśnicy. Niezbędna może jednak być pomoc psychologiczna, fizjoterapeutyczna i nieustająca praca rodziców z dzieckiem. Dużo mniej szczęścia mają dzieci, u których zamartwica przybiera cięższą postać.
Rozwój dziecka po zamartwicy
Zamartwica urodzeniowa może niestety powodować także bardziej drastyczne konsekwencje. Dotyczy to w szczególności noworodków, które przyszły na świat w stanie tzw. zamartwicy bladej. Takie dzieci po otrzymują od 0 do 3 pkt w skali Apgar w 1 minucie po urodzeniu. Obserwuje się u nich przerywany oddech lub całkowity jego brak. Dzieci ciężko niedotlenione charakteryzują się także nieprawidłowym zabarwieniem skóry i brakiem napięcia mięśniowego.
Skutki zamartwicy urodzeniowej (sinej) to przede wszystkim:
- mózgowe porażenie dziecięce – MPD,
- znaczne opóźnienie w rozwoju umysłowym i fizycznym,
- padaczka,
- w najgorszym wypadku – śmierć dziecka.
Rozwój dzieci, u których zamartwica przybrała cięższą postać, zależy od postawionej im diagnozy. Jedna z częstszych konsekwencji poważnego niedotlenienia, czyli mózgowe porażenie dziecięce, nie musi przebiegać tak samo u każdego niedotlenionego dziecka. Część dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym będzie rozwijała się szybciej i będzie bardziej samodzielna niż cierpiący na tę samą chorobę rówieśnicy. Wszystko zależy od okoliczności konkretnego przypadku.
Niestety, ale poważna postać zamartwicy urodzeniowej, w znacznej większości przypadków skutkuje równie poważnymi trudnościami w rozwoju. Dzieci takie nierzadko wymagają wsparcia osób trzecich do końca życia. W wielu przypadkach dramatycznych konsekwencji dałoby się uniknąć, gdyby lekarze postąpili prawidłowo. Do zamartwicy może – i niestety często dochodzi – na skutek niewłaściwych działań osób prowadzących poród.
Zamartwica u dziecka może być wynikiem błędu w sztuce medycznej
W jaki sposób personel medyczny może przyczynić się do powstania stanu zamartwicy u dziecka? Jedną z częstszych przyczyn jest niewykonanie lub zbyt późne wykonanie zabiegu cesarskiego cięcia. Do powstania zamartwicy mogą przyczynić się także niewłaściwe lub niewłaściwie przeprowadzone manewry położnicze i porody zabiegowe. Błędem może być także podanie narkozy podczas cesarskiego cięcia i wiele innych zachowań, które w konkretnych okolicznościach można uznać za niezgodne z zasadami sztuki medycznej.
Rodzice, którzy podejrzewają, że zamartwica u ich dziecka mogła wystąpić w konsekwencji niewłaściwego zachowania lekarza czy położnej, powinni jak najszybciej skontaktować się z prawnikiem od błędów medycznych. Specjalista wskaże dalszą drogę, dzięki której możliwe będzie uzyskanie odszkodowania, zadośćuczynienia, renty dla dziecka, a często jeszcze kilku innych świadczeń. Rehabilitacja dziecka urodzonego w zamartwicy to często bardzo duży koszt, możliwe jest uzyskanie sądowego zabezpieczenia renty, które koszt rehabilitacji pokryje.
Dziecko niedotlenione nie rozwija się prawidłowo?
Koniecznie skontaktuj się kancelarią Lazer & Hudziak , aby ustalić czy doszło do błędu medycznego i jakie masz szanse na uzyskanie odszkodowania. Wyróżnia nas doświadczenie – prowadziłyśmy już niejedną sprawę o błąd medyczny przy porodzie, w której skutkiem było niedotlenienie dziecka. Wiemy, co robić i wiemy jak. Zadzwoń 536 007 001, napisz lub jeśli wolisz, odwiedź nas osobiście.
